بررسی مناسبات عدالت و قدرت در دوران حکومت امام مهدی عج با تکیه بر مفهوم تعالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

عضو گروه جریان‌شناسی پژوهشکده مهدویت و آینده‌پژوهی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران.

چکیده

این مقاله، به بررسی رابطه بین دو عنصر اساسی قدرت و عدالت در حکومت امام مهدی عج پرداخته و در مقام پاسخ به این پرسش است که مفهوم تعالی به‌عنوان یک مبنا و راهبرد، چگونه در برقراری عدالت و توزیع قدرت در دوران ظهور امام زمان عج نقش دارد. توجه به این مبنا، امکان تمییز و تفکیک مقوله قدرت و عدالتِ در حکومت امام مهدی عج، با دیگر حاکمیت‏ها را فراهم می‏کند و چنین می‌نماید که در دوران ایشان، قدرت در خدمت عدالت خواهد بود. وجه استخدام قدرت توسط عدالت نیز در حوزه تعالی تعیین شده است؛ افزون بر آن، آنچه درباره عدالت متعالی با عنوان وجه امتیاز با عدالت متعارف آمده، نقش کرامت انسانی است که بُن‌مایه عدالت متعالی را تشکیل می‏دهد. این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی و با استناد به آیات و روایات، به بررسی مؤلفه عدالت سیاسی، امنیتی، قضایی، اقتصادی و فرهنگی پرداخته و هر کدام را در مقام ارکان تشکیل‌دهنده عدالت متعالی قرار داده است. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

An Examination of the Relationship Between Justice and Power During the Governance of Imam Mahdi with a Focus on the Concept of Transcendence

نویسنده [English]

  • ali mohammadi hoshyar
Member of the Department for Movement Studies, Research Center for Mahdism and Future Futurology, Islamic Sciences and Culture Academy, Qom, Iran.
چکیده [English]

The present article examines the relationship between the two fundamental elements of power and justice during the governance of Imam Mahdi and seeks to answer the question of how the concept of transcendence serves as a basis and strategy in establishing justice and distributing power during the era of Imam Mahdi's governance. Focusing on this concept allows for distinguishing and differentiating the categories of power and justice in Imam Mahdi’s governance from other forms of governance. It posits that, during his governance, power will be employed in the service of justice. The manner in which power is utilized by justice is determined within the realm of transcendence. Moreover, the unique aspect of transcendent justice, as opposed to conventional justice, is the emphasis on human dignity, which forms the foundation of transcendent justice. This research uses a descriptive-analytical method, drawing on Quranic verses and Hadiths, to explore the components of political, security, judicial, economic, and cultural justice, presenting each as pillars of transcendent justice.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Governance
  • Imam Mahdi
  • Power
  • Justice
  • Transcendence
  1. * قرآن کریم

    1. ابن حماد، نُعیم. (1380). الفتن ابن حماد. قم: دار الکتب العلمیة.
    2. ابن شعبه، حسن بن علی. (1382). تحف العقول. قم: نشر آل علی ع
    3. ابن مشهدى، محمدبن جعفر. (1377). المزار الکبیر. قم: دفتر انتشارات اسلامى.
    4. اربلى، على بن عیسى. (1381). ‏کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ج2). قم: بنى هاشمى.
    5. بشیریه، حسین. (1381). جامعه‌شناسی سیاسی. تهران: نشر نی.
    6. ثقفی کوفی، ابراهیم بن محمد. (بی‌تا). الغارات. (ج2). آیتی، تهران: عطارد.
    7. جمیل، صلیبا؛ صانعی دره‌بیدی، منوچهر. (1366). فرهنگ فلسفی. تهران: انتشارات حکمت.
    8. جمعی از پژوهشگران. (1385) دایرة‌المعارف تشیع. قم: نشر شهید سعید محبی.
    9. حکیمى، محمدرضا. (1374). عصر زندگى‏. قم: دفتر تبلیغات اسلامى.
    10. حمیرى، عبد الله ‌بن جعفر. (1371). قرب الإسناد. قم: مؤسسة آل البیت ع‏.
    11. دریفوس، هیوبرت؛ رابینو، پل. (1387). میشل فوکو، فراساختارگرایی و هرمنوتیک (مترجم: حسین بشیریه). تهران: نشر نی.
    12. دوپاکیه، کلود. (1380). مقدمه تئوری کلی و فلسفه حقوق (مترجم: علی‌محمد طباطبایی، فرزاد).
    13. راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1374). مفردات (ج2) خسروی. قم: مرتضوی.
    14. شریف الرضی، محمد بن حسین. (1372). نهج‌البلاغه، صبحی صالح. قم: نشر هجرت.
    15. شعیری، محمد بن محمد. (بی‌تا). جامع الأخبار. نجف: مطبعة حیدریة‏.
    16. صدوق، محمد بن علی. (1382). کمال‌الدین و تمام النعمة (ج2). قم: مسجد مقدس جمکران.
    17. صدوق، محمد بن علی. (1360). مصادقة الإخوان، خراسانی. قم: مکتبه الامام صاحب الزمان.
    18. صدوق، محمد بن علی. (1380). علل الشرائع (ج1). قم: مؤمنین.
    19. طبرى آملى، صغیر؛ محمدبن جریر بن، رستم. (1371). ‏دلائل الإمامة. قم: ناشر بعثت‏.
    20. طوسی، محمدبن حسن. (1387). الغیبة. قم: مسجد مقدس جمکران.
    21. عربی، سیدهادی. (1394). عدالت در اندیشه فائدگران. روش‌شناسی علوم انسانی، 21(84)، صص 65-86.
    22. عمید زنجانی، عباس‌علی. (1377). فقه سیاسی (ج1). تهران: امیرکبیر.
    23. عیاشى، محمد بن مسعود. (1380). تفسیر العیّاشی (ج1). قم: المطبعة العلمیة.
    24. فیض کاشانی، محمدمحسن. (بی‌تا). تفسیر الصافی(ج5). مشهد: دارالمرتضی.
    25. فیومی، احمد بن محمد. (1363). المصباح المنیر. قم: دارالهجرة.
    26. کلینی، محمد بن یعقوب. (1365). الکافی (ج1، 3، 4 و 8). تهران: دارالکتب الإسلامیة.
    27. گولد، جولیوس؛ ل. کولب، ویلیام. (1376). فرهنگ علوم اجتماعی (مترجم: محمدجواد زاهدی مازندرانی). تهران: انتشارات مازیار.
    28. لیثى واسطى، علی بن محمد. (1376). عیون الحکم و المواعظ، بیرجندى. قم: دار الحدیث.
    29. مجلسی، محمدباقر. (بی‌تا). بحارالأنوار (ج52). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
    30. معین، محمد. (1360). فرهنگ فارسی (متوسط ـ ج2). تهران: انتشارات امیرکبیر.
    31. مقدسى، یوسف بن یحیى. ‏(1385). عقد الدرر فی أخبار المنتظر. قم: مسجد مقدس جمکران.
    32. مکارم شیرازى، ناصر. (1386). حکومت جهانى مهدى عج. قم: نسل جوان.
    33. ملکی، ثریا؛ مصطفوی، شمس‌الملوک. (1394). بررسى و نقد نظریه عدالت در رساله جمهوری افلاطون. جستارهای فلسفی، 11(28)، صص 141-173.
    34. نعمانی، محمد بن ابراهیم. (1387). الغیبة. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
دوره 4، شماره3(پیاپی9)
فروردین 1403
صفحه 136-162
  • XML
  • فایل‌های تکمیلی/اضافی
  • 5.pdf
  • تاریخ دریافت: 09 اسفند 1402
  • تاریخ بازنگری: 12 شهریور 1403
  • تاریخ پذیرش: 04 تیر 1403